Sobota pracująca...

Żeby jedni bawić się mogli, lub do góry brzuchem beztrosko zalegać, inni muszą pracować.
Tak i mnie do pracy sobota zagoniła, chociaż zazwyczaj i tak bezczynnie siedzieć nie potrafię.
Sobotnie działania były jednak wprost zawodowe, choć i przyjemności w nich nie zabrakło. Nie ma bowiem nic milszego, niż praca dla miłych ludzi. Wtedy nawet jak człowiek kończy zadanie ostatkiem sił, satysfakcja jest premią nieprzeliczalną na żadne pieniądze :)
Sobotę zaczęłam dość wcześnie, dziubnęłam jeszcze małe co nieco i ruszyłam w Polskę wraz z moimi chłopakami :)

Weselisko do białego rana, kolejna para zaczęła swoją wspólną drogę... Oby im się wiodło, bo czasy niełatwe i jeśli ktoś dobrego oparcia w przyjaznym ramieniu nie ma, to lekko nie jest.

Pośpiewaliśmy im od serca, rzeka życzeń popłynęła i od dzisiaj codzienność nowa ich czeka. Wszystkiego, co najpiękniejsze im życząc pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję do zobaczenia kiedyś tam... może na kojenych nowożeńców początku drogi ;)

Troszkę kwiatków obfociłam im na stole, bo śliczne były ;), a teraz wracam już do moich kwiatków dzierganych i przedstawiam sobotni uszytek, który za chwilę ląduje w sklepiku :)

Zdjęcia doczekało się jeszcze coś, co ostatecznie wczoraj trafiło  do swojego nowego domku:

Mały, łazienkowy gadżecik na zapas papieru. Dobry pomysł  mieć pod ręką z jedną rolkę więcej, nieprawdaż ? ;)
Teraz uciekam do misiaków moich, bo jeden różowy w groszki czeka na wykończenie, a i następne w totalnym proszku leżą cierpliwie. No i bambalooszki moje jeszcze... dużo pracy, więc ściskam Was poniedziałkowo i obiecuję wpaść tu niebawem.
Buziole dla Was

Wasza A.