No i leje...

Nie jakieś tam kapu kap, tylko deszczysko konkretne, które zaczęło się w nocy. Przez sen słyszałam jak woda tłucze się na balkonie o moje doniczki z krzewinkami. Niebo zaciągnięte nad całym miastem. Ani skraweczka prześwitu nie widać. Szaro, ciemno i sennie. Oj, przydałoby się jeszcze tak potulać w poduszkę, jeszcze chociaż z godzinkę.Zawinąć się w kołdrę jak krokiet do barszczu i wyruszyć w jakąś podróż pod zamkniętymi powiekami. Wszystko wskazuje na to, że to chlapanko ptzeciągnie się do wieczora. Na szczęscie zdążyłam urwać sobie trochę mimozy koło domu zanim przemokła doszczętnie i trochę słońca stoi teraz na stoliku w kuchni.

Mimoza stoi sobie w kance po mojej babci. Kaneczka kiedyś była czerwona i mocno odrapana, została więc pomalowana i ozdobiona decoupage'em.

Uhh, muszę zaserwować sobie jeszcze jedną kawę i zabrać się do pracy...
Miłego dnia życzę wszystkim
Anka